بودنت زاینده روده ،زندگی  بخشه . مثل سایه درختی تنومند که برای هر خونه ای واجبه. مثل هوایی که جانبخشه و اگه نباشی هیچی به درد نمیخوره حتی، زندگی. اصلا می دونی چیه بودنت واجبه، ضروریه .مثل هوا، مثل افتاب، مثل اب . بودنت تسلی بخش روحه بودنت نوازش قلبه ، بودنت حس خوشایندیه که یه بچه نسبت به مادرش داره ، بودنت امنیته  بودنت آرامشه، آسایش چشم، نسیم خنک توی گرمای تابستونه.

بودنت مثل هندونه خنک وسط تابستونه که می چسبه ، بودنت طعم شیرینه عسله، بودنت عطر بهارنارنجه، بودنت باغ پر از شکوفه های گیلاسه ،بودنت بارون بهاریه، ،قرمزی برگها توی پائیز و برف دلپذیر توی زمستون .وقتی باشی میشه زیر آب یه نفس عمیق کشید بدون اینکه خفه شد. وقتی باشی میشه رفت به بالاترین نقطه درخت و پرواز کرد.

وقتی باشی میشه رفت به صحرا و روی شنها غلت خورد بدون اینکه افتاب تند ازار دهنده باشه. وقتی باشی میشه روی اب راه رفت ، وقتی باشی میشه به فضا رفت به ماه رفت و اونجا بوسیدت. وقتی باشی میشه به ژوپیتر رفت و روی حلقه هاش نشست و دور ژوپیتر گشت. وقتی باشی میشه طلوع ناهید رو از بلندترین قله دنیا دید.وقتی باشی میشه سوار قایق شد و پرواز کرد .

وقتی باشی میشه به دنیای موازی رفت و همزادامون دید. وقتی باشی میشه سوار ابرها شد و به دورها رفت .

وقتی باشی...

پس ای عزیز ، باش که بودنت همه چیز است.

سلام عزیزان دور و نزدیک 

از قدیم گفتن دوری و دوستی ، مگه وقتی نزدیک هم هستیم دوستی ها دوام نداره ؟ به نظر من دوری خوب نیست چون دلتنگی میاره درسته توی زمان ما دوری معنا نداره و اونقدر راههای ارتباط جمعی وجود داره که اصلا دوری حس نمیشه ولی اینکه بشینی رو به روی دوستت و به قول معروف فیس توو فیس حرف بزنی یا اصلا حرف نزنی و کنار هم بشینید ، یه چیزه دیگه است.  دعوا کردن ،

قهر کردن، گفتن و خندیدن، درد و دل کردن ، گریه کردن و حتی دلخور شدن همه اینا از مزایای نزدیک بودن با دوست هستش. امروز دوستی بهم پیام داد وگفت ماه نو رودیدی؟ گفتم نه . گفت هی میره پشت ابر و بعد میاد بیرون . گفتم اخه هوا ابره نتونستم ماه و ببینم ، گفت شدی اون ماه هی میایی و میری!!! خنده ام گرفت گفتم منو باش فکر کردم در باره ماه داری حرف می زنی .

 اخه بنده خدا مشکلی داشت و من نمی خواستم با تماس یا پیام دادن مزاحمش بشم ، توی دلم مراعاتشو کردم و این مراعات من باعث شد که گله کنه. اینو گفتم  برای اینکه دوری و گرفتاری زندگی فاصله رو بیشتر میکنه. چون وقتی من سراغ میگیرم ممکن دوستم کار داشته باشه یا برعکس. اما الان اگه از یه دوست راه دورم نظرشو بپرسید میگه : نخیر؛ اتفاقا با دوری بین دوستی فاصله

نمی افته و میگه هر کجا هستم، باشم. آسمان مال من است. پنجره ، فکر ، هوا، عشق، زمین ، مال من است. نمیشه باهاش بحث کرد و شکست نخورد. خب در مورد این قضیه هر کس نظری داره و نظر همه محترم. من نظر خودمو گفتم البته منظور من این نیست با هر کس که راه دوره دیگه دوستی نکنیم وقطع ارتباط کنیم ، من کلا با اصل این مثل که دوری و دوستی مشکل دارم.

و گرنه قرار نیست همه در کنارمون باشن  هرلحظه که اراده کردیم بتونیم ببینیمشون. خلاصه اینکه قدر دوستای راه دور و نزدیکمون رو بدونیم و مثل من گاهی ماه نشید و پشت ابر پنهان .

دوستی هاتون پایدار